Καλή σου νύχτα αγάπη μου

Έμεινε ένα τραγούδι να θυμίζει εσένα, την κιθάρα και το αμάξι σου… πίσω απ' το φως της μουσικής. Να θυμίζει το χαμόγελο σου όσο ωραίο όσο… αργεντίνικο ταγκό! Και παρ' όλο που ποτέ σου δεν με γύρεψες στα αλήθεια... μ' ένα σκοπό χερουβικό… εγώ πιστεύω πως υπάρχει μιαν αλήθεια, που δεν τη ξέρω μόνο εγώ!

Σε άκουσα ευλαβικά για ώρα...για αυτόν τον κόσμο που μισείς...που σε τρομάζει, σε ζαλίζει, σ' αρρωσταίνει, που μακρυά του δεν αντέχεις μια στιγμή. Έπειτα ζήτησα να με πάρεις όπως είμαι, χωρίς παλτό, χωρίς τσιγάρο & ποτό, και ας προσπαθήσουμε να δούμε τι θα γίνει κι ας το γνωρίζω πως εγώ...δεν είμαι αυτός! Μέχρι κι εσύ πίστεψες θα τα καταφέρω, θα το νικήσω το ανυπέρβλητο κενό, γιατί νόμισες...ήμουνα μεγάλος...& ικανός; 

Μα η αλήθεια αγάπη μου στ' αλήθεια είναι μία: ποτέ ένα σπουργίτι δεν θα γίνει αετός!

Οι εποχές έχουν αλλάξει, σκληρός προβλέπεται ο χειμώνας αυτός. Θα κάνει κρύο, θα... ρίχνει χιόνι και εγώ αυτούσια όπως και θέλω θα... πενθώ την ερημιά ενός φιλιού! Έτσι είναι, ότι και να λέμε, ότι κι αν θέλεις, η αλήθεια λέει πως... σαν το ρούχο η αγάπη μας παλιώνει, ξεφτίζει και σκούζει ένα <μπαμ> σαν από ήχο χαλασμένου πιστολιού!

Ναι... για τον κόσμο που μισείς δεν είμαι άλλος

Και φυσικά...για τον κόσμο που αγαπάς δεν είμαι αυτός
Όλοι... νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος
Μα το σπουργίτι δε θα γίνει αετός!

Όχι μόνο γιατί δεν μπορεί, αλλά και γιατί δεν θέλει!

Καλή σου νύχτα αγάπη μου!