Καλοκαιρινή παρεξήγηση...

Συμβαίνουν και αυτά...ανεξαρτήτου επόχης, συγκυρίας, διάθεσης, πρόθεσης και περιβάλλοντος.

Οι άνθρωποι παρεξηγούνται. Οι εικόνες παρεξηγούνται. 

Οι ήχοι παρεξηγούνται. Οι ιδέες παρεξηγούνται. 

Ακόμα και οι εποχές, κι αυτές παρεξηγούνται.

Παρεξήγηση:

το να εξήγω ή να ερμηνεύω κάτι διαφορετικά ή και "λάθος" !?, ότι και αν σημάινει αυτό.

Η έννοια της παρεξήγησης προυποθέτει πως υπάρχει μία και μοναδική αντικειμενική εξήγηση και οτιδήποτε χάσκει μπροστά της αποτελεί μια παρεξήγηση. Πηγάζει από την μάνια του ανθρώπου- ναι, αυτού του τέλειου όντος- να χωράει την καθημερινότητα του και ό,τι αυτή περιλαμβάνει σε ένα τέλειο κύκλο, ενώ βρίσκεται σε ρίξη με τα σημεία εκτός αυτού.

Και έχει τόση πλάκα... γιάτι υπάρχουν τόσοι κύκλοι... και όλοι κοιτάζουν από το κέντρο του κύκλου τους τα σημεία εκτός, τα όποια για δες μπορεί να αποτελούν το κέντρο για κάποιο άλλο τέλειο ον.

Μα φυσικά, οι κύκλοι τέμνονται! Έτσι έχουμε σημεία επαφής, κοινές επιφάνιες, και έχω ξεχάσει όλη την γεωμετρία που ήξερα αλλά δεν πτοούμαι.

Λοιπόν το ηθικόν δίδαγμα είναι οτί ο καθένας μας πρέπει να ξέρει πόσο μεγάλος είναι ο κύκλος του, ποιά σημεία είναι εντός, ποιά εκτός, με ποιούς κύκλους τέμνεται και πως αυτά μεταβάλονται στο χρόνο.

Συμπέρασμα1: όσο μεγαλύτερο εμβάδον έχει ο κύκλος σου, τόσο μικραίνουν οι πιθανότητες να παραξηγηθείς και να παρεξηγήσεις.

Συμπέρασμα2: όσο πιο πολύ παρεξηγήσε και παρεξηγείς, τόσο πιο δεκτικός γίνεσαι στο να μεγαλώσεις τον κύκλο σου.(ή και όχι :Ρ)

Προυπόθεση: η καλή θέληση.

Υ.Γ: Καλή η βροχούλα σήμερα.