«Αγάπη μου .. μου είχες πει κάποτε ότι μ’ αγαπάς επειδή με κάνεις ευτυχισμένη (ίσως να μην το θυμάσαι, λες τόσα πολλά ανόητα πράγματα) λοιπόν αυτή την στιγμή θα πρέπει να μ’ αγαπάς πολύ, γιατί μ’ έκανες ακόμη πιο ευτυχισμένη. Υπερκέρασες ακόμη και το πόσο δυστυχισμένο έκανα τον εαυτό μου εξ’ αιτίας σου.
Σ’ ευχαριστώ, είναι τόσο γλυκό να σ’ αγαπάει κανείς, σήκωσες ένα βάρος από την καρδιά μου και τώρα αρχίζω πάλι να ταξιδεύω προς το μέρος σου αργά αλλά σταθερά. Η σκέψη να νοικιάσουμε ένα εξοχικό σπίτι μ’ αρέσει πάρα πολύ.
Θα είμαι τόσο ευγενική και καλή, θα δεις, θα σφουγγαρίζω το πάτωμα, θα σου μαγειρεύω όλα τα γεύματα, θα γράφω το βιβλίο σου μαζί με το δικό μου, θα σου κάνω έρωτα δέκα φορές κάθε νύχτα κι άλλες τόσες κάθε μέρα, ακόμη κι αν αισθάνομαι λίγο κουρασμένη. Αγάπη μου.. είμαι σίγουρη ότι ποτέ δεν έκανες κάποιον τόσο ευτυχισμένο όσο έκανες εμένα.
Μπορείς να είσαι περήφανος. Φαίνεσαι πια τόσο κοντά, αν γυρίσω το κεφάλι μου θα σε δω αναπαυτικά ξαπλωμένο στο κρεβάτι μου, μισοκοιμισμένο και ζεστό, μου φαίνεται ότι μπορώ όποτε θέλω, να πάω να ξαπλώσω δίπλα σ’ αυτό το ζεστό και δυνατό σώμα. Το λαχταρώ.
Αγαπημένε μου, που είναι τόσο γλυκό να σ’ αγαπώ».
περισσότερες πληροφορίες εδώ
ξεφτίλα την έκανες την κακομοίρα την μπουβουαρ...
ΑπάντησηΔιαγραφήγι' αυτό και ήρθες εσύ να την υπερασπίστεις και να την εκθειάσεις;
Διαγραφήεπίσης, το κείμενο στο περισσότερες πληροφορίες εδώ είναι φουλ σεξιστικό...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ναι, η Σιμόν ντε Μπωβουάρ πίστευε όσα έγραφε, αλλά στην προσωπική της ζωή ήταν και εκείνη μια γυναίκα που είχε ανάγκη από έρωτα και αγάπη, όπως όλοι μας."
όλοι κρύβουμε μέσα μας μια γυναίκα που έχει ανάγκη από έρωτα και αγάπη και καλά? wtf? όλα τα κακά είναι κοινωνικά εγγεγραμμένα ως θηλυκά, πάντα. ου, ρε.
εγώ δεν έγραψα το κείμενο που αναφέρεσαι...απλά εκεί βρήκα το γράμμα! Δεν κάνω καμία απολύτως κριτίκη σε αυτό το μπλογκ όποτε ου εσύ :)
Διαγραφή