Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Ανέπαφο...





Ένας θεός ξέρει γιατί 
τα άστρα μου χαμογέλασαν, 
τα σύννεφα θυμώσαν,
κι ύστερα ο ήλιος κρύφτηκε
πορτοκαλί σε χρώμα.

Σου είπα μα δεν σε κοίταζα
το βλέμμα είχα τραβήξει,
δεν ήθελα, δεν μπόρεσα,
δεν άντεξα την κρίση.

Ήσουνα μακρινή σκία
ζαλάδα σε μεθύσι
απόμερο και θαυμαστό,
ασύμφορο παιχνίδι.

Ένας θεός ξέρει γιατί
προσπάθησα να νιώσω,
να νιώσω οτι με ακουμπάς,
Κοντά σου να ξαπλώσω..

Ένας θεός ξέρει γιατί
πίστεψα πως θέλεις
πίστεψα πως με ακούς
πίστεψα πως με ξέρεις.

Ένας θεός ξέρει γιατί
η νύχτα είναι μεγάλη
κι εμένα αν και μικρό θεό
η νύχτα αυτή με βάλλει.

Ένας θεός ξέρει γιατί, εγώ δεν ξέρω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου