Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Όπως με βλέπεις σε κοιτώ.

Αναπαράγω την εικόνα που χρειάζεσαι, που τόσο έχεις ανάγκη.
Και σε βλέπω!
Σε βλέπω που με κοιτάς.
Πως με κοιτάς και πως με βλέπεις.
Όχι, δεν είναι σίγουρο ότι σε ξέρω καλά.
Και δεν είναι σίγουρο ότι το αντιλαμβάνεσαι πλήρως.
Όμως, νιώθω πως συμβαίνουν και τα δύο.
Αρκεί!
Μου αρκεί να νομίζω πως αυτό που νιώθω συμβαίνει.
Και είναι αρκετό, γιατί εκεί δεν χρειάζονται λόγια.
Δεν χρειάζονται λέξεις.
Κατάλαβες;


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου