Όταν το μυαλό σταμάτησε...

Όταν το μυαλό σταμάτησε, ο χρόνος δε σταμάτησε.
Έτρεχε.
Όταν το μυαλό σταμάτησε, η καρδιά της χτυπούσε.
Δυνατά.
Όταν το μυαλό σταμάτησε, η ζωή ήταν ωραία.
Πολύ ωραία!
Όταν το μυαλό σταμάτησε, χαμογέλασε.
Κρυφά, γιατί αυτή σκέφτηκε...

Όταν οι άλλοι κοιτούσαν, αυτός έβλεπε.
Όταν οι άλλοι μιλούσαν, αυτός δεν είχε τίποτα να πει.
Όταν όλοι ήταν κάποιοι, αυτός δεν ήταν κανένας.

Και κάπως έτσι αυτοπροσδιορίζομαι και υπάρχω.
Και κάπως έτσι βλέπω τους γύρω μου:

Γιατί κάπως έτσι είμαι ή δεν είμαι.
Γιατί κάπως έτσι είναι ή δεν είναι.